Çocuklarda sinir krizi, çocuğun bağımsızlığını ifade edebilmesinin bir yoludur. Sinir, özellikle çocuklarda daha sıkça yaşanan bir duygu türüdür. Çocuklar büyümeye başladıkça, sinirlenmeyi öğrenirler ve bu duyguyu kullanarak ebeveynlerine neler yapabileceklerini fark ederler. Çocuklar sinir krizi geçirdiklerinde, tüm dikkatleri ve ilgiyi üzerlerine çekebildiklerini fark edip her isteklerinin yerine getirildiğini anladıklarında, istediklerinin sonu gelmez ve bunu her fırsatta kullanırlar. Çünkü "hayır" kelimesini kabul etmezler.

İki yaşındaki çocuklarda görülen sinirin en çok bilinen sebebi, o an yaptıkları işe müdahale edilmesidir. Bu yaştaki çocuklar, kendi işlerini kendileri yapmak isterler ve başkasının kendileri için bir şey yapmasını istemezler. Dürtülerini ve isteklerini kontrol altına almak, bir işi geciktirmek, ertelemek, durdurmak gibi durumlar onlar için neredeyse imkânsızdır. Bu sebeple, isteklerinin yerine getirilmemesi veya gecikmesi onları sinir krizine sokar. Engelleyici eşyalar ve durumlar onlarda sinir yaratır. Sinir krizinde çocuk, duygularını yoğun yaşadığından, tam olarak kontrol altına alamadığından, farklı ve şiddetli tepkiler verebilir. Yaşadığı gerilim, öfke ve sinir nöbetlerine yol açar. Aslında çocukların sinirli tepkileri, sosyal çevreye uyum sağlama çabasının bir parçasıdır. Okul öncesi dönemdeki çocukların neredeyse tamamında sinir krizine rastlanır. Aşağıdaki davranışlar sinir krizleri sırasında sıkça görülür:

Sinir krizleri genelde çocukların aşırı uyarılması, yorgunluk, açlık, sıkılma, keyifsizlik ve rahatsızlık gibi durumlarda daha fazla ortaya çıkar. Çocuklarda sinir krizi, çoğunlukla 2,5 yaşlarında zirveye ulaşır ve genellikle 4 yaşını doldurduğunda sona erer.

Ebeveynler, çocuktaki sinir krizine sebep olan davranış biçiminin geçici olduğunu bilerek, sabırlı ve soğukkanlı davranmalıdır. Çocuğunuzla gereksiz kavgalara girmemek, sinir krizi sırasında telaşa düşmeden, kendi kurallarınızı koruyarak hareket etmek en doğrusudur.

Anne-baba, çocuğu korkutarak ceza vermemeli ve sinirli davranışları durdurmak için çocuğun her istediğini yapmaktan kaçınmalıdır. Özellikle sinir krizi geçirdiğinde hemen sussun diye ödüllendirilmemeli ve çocuğun sinirli davranışları, ebeveynlerin öfkesine yol açmamalıdır. Çocuğun asıl problemi, sakinleşememesidir. Ebeveynler sinirli bir tavır alırsa çocuğun öfkesi daha da artar.

Çocuklardaki sinir krizinin sebebini uzaklaştırmak ya da disiplin yöntemlerinden biri olan "mola yöntemi"ni deneyebilirsiniz. Burada yapmanız gereken, çocuğun olduğu ortamdan gitmek, sakinleşene kadar onu tek bırakmak ve daha sonra yanına gitmektir. Çünkü çocuğu sakinleştirmeye çalışmak, sandığınızın aksine onu daha da hırçınlaştırabilir. Başka bir yöntem de çocuğun bulunduğu ortamı değiştirmektir. Eğer sinir krizleri topluma açık bir ortamda gerçekleştiyse, çocuğu alıp o ortamı terk etmek en doğrusudur. Bunun dışında, sinir krizi anlarında renk, ses, ışık, doku gibi çeşitli uyarıcılardan yararlanabilirsiniz. Dikkatinin hemen farklı bir alana yönlendirilmesi, sinir krizinin azalmasına yardımcı olabilir.

Çocuklar sinir krizi anında anlayışlı, sakin ve kendilerini anlayacak ebeveynler isterler. Çocukların bu duygusunu anlayarak ve kabul eden bir yaklaşımla, kararlı bir ses tonu ile konuşmanız en doğrusudur.

Çocuğa seçenek sunma ve karar verme şansı verilmelidir. Bazı ufak kavgaları onun kazanmasına göz yummak, bir diğer yöntem olabilir. Aslında gerçek hedef, çocuğa kendi seçenekleri olabileceğini göstermektir. Bu, ona olaylar üzerinde kontrolün kendi elinde olduğunu hissettirir. Bu durumda, yapılan her kuralın açıklaması yapılmalıdır. Tam tersi, çocuğun anlamadığı bir şeye ayak uydurmasını beklemek yanlış olur. Ayrıca, ebeveynlerin çocukları için iyi birer rol model olması gerekmektedir. Unutmamanız gerekir ki; çocuklar ebeveynlerinin hareketlerini gözlemleyerek, onlar gibi olmaya ve benzemeye çalışırlar. Okul öncesi döneminde çocuğun öğrenme yeteneği, örnek alma ve taklit etme becerisi ortaya çıkar. Çünkü çocuklar söylenenlerden çok, yapılanları öğrenmeye meraklıdırlar. Çocuğa iyi bir örnek olmanın en doğru yöntemi, onunla birlikte hareket etmektir. Örneğin, yemeği çatal ve kaşık kullanarak yemek; sözel değil, davranışsal olarak göstererek yapmak "Elle yemek yeme" demekten daha etkilidir.

Çocukların sinir krizi geçirmesinin, gelişiminin bir parçası olduğu unutulmamalıdır. Bu, çocuklarda geçiş dönemidir. Çocuğunuz büyümeye başladıkça kendisini kontrol etmeyi ve duygularını kelimelerle ifade etmeyi öğrenerek, tam anlamıyla bağımsız bir birey olma yolunda ilerleyecektir.